Τάσος Σταυρόπουλος (πρόεδρος ΠΕΣΕΚ): Δεν χωρά η κοινωνική ασφάλιση μέσα στην ΕΕ

«Πρώτα έβαλαν οι κυβερνήσεις διαχρονικά την ταφόπλακα στην κοινωνική ασφάλιση και τώρα χωρίς αιδώ ισχυρίζονται ότι, αν δεν παρθούν μέτρα περικοπής των συντάξεων, η κοινωνική ασφάλιση κινδυνεύει. Πρώτοι και καλύτεροι μαθητές, οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ. Πρόκειται για καθαρή απάτη», λέει ο Τάσος Σταυρόπουλος, πρόεδρος της ΠΕΣΕΚ (Πανελλήνια Ένωση Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών) σε συνέντευξή του στον δημοσιογράφο του ΠΡΙΝ, Κυριάκο Νασόπουλο.

-Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν το νέο προσχέδιο νόμου για το ασφαλιστικό, που παρουσίασε ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος;

-Το προσχέδιο του Γ. Κατρούγκαλου είναι στην ουσία συνέχεια του νόμου 4336/2015. Με το νόμο αυτόν επέρχονται δραματικές αλλαγές στο ασφαλιστικό. Αυξάνονται τα όρια συνταξιοδότησης, στα 62 με 40 χρόνια εργασίας ή στα 67. Κανένας νέος, ακόμη και εργαζόμενος σήμερα, δεν πρόκειται να συμπληρώσει 40 χρόνια ασφάλισης, για να πάρει πλήρη σύνταξη. Να σταματήσει η κοροϊδία του Κατρούγκαλου. Οι βασικές
αρχές του νέου ασφαλιστικού: Με νέο τρόπο υπολογισμού, οι μειώσεις για τους νέους συνταξιούχους θα κυμαίνονται κατά μέσο όρο 15%. Θα επαναϋπολογισθούν οι συντάξεις των παλαιών συνταξιούχων και, επειδή θα προκύψουν μειώσεις, η διαφορά θα χορηγηθεί ως προσωπική διαφορά, η οποία θα βαίνει απομειούμενη μέχρι την τελική αντιστοίχιση με τις συντάξεις όσων συνταξιοδοτηθούν μετά την ισχύ του νέου νόμου. Ομολογία ότι ο νέος τρόπος υπολογισμού θα επιφέρει μειώσεις. Δεύτερο στο ΕΤΕΑ μπαίνουν όλες οι επικουρικές συντάξεις και θα μειώνονται με βάση τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, που μετονομάζεται σε ρήτρα βιωσιμότητας, και που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύτηκε να εφαρμόσει για όλες τις επικουρικές. Επίσης στο προσχέδιο για όλες τις επικουρικές προβλέπεται ποσοστό αναπλήρωσης για κάθε έτος 0,45%. Δηλαδή, ένας συνταξιούχος πρέπει να έχει 44,5 χρόνια ασφάλισης, για να πιάσει το 20% της κυρίας σύνταξης, που είναι το ποσοστό σήμερα μιας μέσης επικουρικής σύνταξης που από δω και πέρα θα διαμορφώνεται με βάση τα δημογραφικά δεδομένα θνησιμότητας. Τρίτον όλα τα εφάπαξ σε ένα ταμείο με επί πλέον μείωση.

-Για το Μετοχικό Ταμείο Πολιτικών Υπαλλήλων που αφορά τους δημόσιους υπαλλήλους και γίνεται πολύς λόγος τελευταία τι ακριβώς αναφέρεται στο προσχέδιο νόμου;

-Δε γίνεται καμία αναφορά, κατά τη γνώμη μου, σκόπιμα. Τόσο οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όσο και η κυβέρνηση Σύριζα, το αφήνουν να χρεοκοπήσει. Η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου κατήργησε τους κοινωνικούς πόρους υπέρ του ταμείου από 1/1/2015. Ενώ η πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε υποσχεθεί ότι θα επαναφέρει τους κοινωνικούς πόρους, δεσμεύτηκε στο τρίτο μνημόνιο για μη επαναφορά των κοινωνικών πόρων. Έτσι ένα μετοχικό ταμείο με ιστορία 150 χρόνων που λειτουργούσε με τις εισφορές των εργαζομένων και χωρίς την επιδότηση του κράτους, αφήνεται να χρεοκοπήσει. Ήδη το ΔΣ του ταμείου έχει προτείνει τη μείωση του μερίσματος κατά 50%, επιπλέον των μνημονιακών μειώσεων κατά 30%. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταγγείλει ως αντιπολίτευση την κατάργηση των κοινωνικών πόρων. Ως κυβέρνηση υλοποιεί την απόφαση της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου και αρνείται οποιαδήποτε επιχορήγηση του ταμείου. Εξ’ ου και η ένοχη σιωπή των αρμόδιων υπουργών.

-Σε πρόσφατη δήλωση του ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εργασίας Α. Νεφελούδης, τόνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι υπέρ των περικοπών αλλά ότι, αν δε γίνουν οι απαραίτητες «μεταρρυθμίσεις» στο ασφαλιστικό, σε ένα χρόνο δε θα υπάρχουν χρήματα για συντάξεις. Ποια είναι η δική σας άποψη;

-Αυτός ο εκβιασμός ακούγεται συνεχώς τα τελευταία χρόνια και, μάλιστα πολύ περισσότερο, από τη στιγμή που η χώρα μπήκε στη μνημονιακή περίοδο επί κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου. Ότι δηλαδή αν δεν παρθούν μέτρα λιτότητας, δεν μπορεί να συνεχιστεί η κοινωνική ασφάλιση. Με το επιχείρημα αυτό, μειώθηκαν οι μισθοί και οι συντάξεις και έχουν οδηγήσει τους συνταξιούχους σε εξαθλίωση. Πρώτα-πρώτα όλες οι κυβερνήσεις διαχρονικά ευθύνονται για τη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Παραλείποντας την άτοκη κατάθεση των αποθεματικών των ταμείων για 30 χρόνια, οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη και Σημίτη έστειλαν στο τζόγο του χρηματιστηρίου το 23% των αποθεματικών των ταμείων και χάθηκαν. Αναφέρω επίσης το κούρεμα (PSI) τον Μάρτη του 2012, που αφαιρέθηκαν 13 δισ. ευρώ από την κοινωνική ασφάλιση. Τη μετατροπή του υπολοίπου του 80% των αποθεματικών των ταμείων (μετά το κούρεμα) σε ομόλογα δημοσίου, που λήγουν το 2032 και 2042, το σκάνδαλο με τα δομημένα ομόλογα, τη μη είσπραξη των εισφορών που κατέβαλαν οι εργαζόμενοι στους εργοδότες και το κράτος κατά καιρούς τις μείωνε ή τις διέγραφε, ως δωρεά στους εργοδότες και επιχειρήσεις, και η αλήθεια είναι μπροστά σας. Πρώτα έβαλαν οι κυβερνήσεις διαχρονικά την ταφόπλακα στην κοινωνική ασφάλιση και τώρα χωρίς αιδώ ισχυρίζονται ότι, αν δεν παρθούν μέτρα περικοπής των συντάξεων, η κοινωνική ασφάλιση κινδυνεύει. Πρώτοι και καλύτεροι μαθητές, οι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, που αναίσχυντα ισχυρίζονται στα κανάλια ότι περικόπτουν τις συντάξεις, για να τις σώσουν. Πρόκειται λοιπόν για καθαρή απάτη.

-Το επιχείρημα Νεφελούδη δεν έρχεται και σε πλήρη σύγκρουση με το ότι το ελληνικό κράτος προβλέπεται μέσα στο 2016 να δώσει 12,5 δισ. για την αποπληρωμή του χρέους;

-Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το ζήτημα αυτό. Κοινωνική ασφάλιση, ικανοποιητικές συντάξεις, και αξιοπρεπείς μισθοί για τους εργαζόμενους και συνταξιούχους δε χωράνε μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ευρωζώνη και τη χώρα υποχρεωμένη να πληρώσει ένα δυσβάστακτο χρέος 330 δισ. ευρώ. Από την ώρα λοιπόν που η κυβέρνηση είναι «αναγκασμένη», αλλά και θέλει να πληρώνει αυτό το δυσβάσταχτο χρέος, είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί το κοινωνικό κράτος. Κοινωνικό κράτος, χρέος, ευρωζώνη και ΕΕ είναι αδύνατον να συνυπάρξουν. Εφόσον η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να εφαρμόσει το τρίτο μνημόνιο και να ικανοποιήσει τους δανειστές δεν υπάρχει δυνατότητα να σωθούν οι συντάξεις και η δημόσια υγεία.

-Οπότε τι θεωρείτε ότι πρέπει να γίνει για να μην ισοπεδωθεί η κοινωνική ασφάλιση και το κοινωνικό κράτος;
-Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο απαιτεί σοβαρότητα και ειλικρίνεια. Εδώ και 6 χρόνια προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, πέρα από τα μνημόνια και την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και την ΕΕ. Βεβαίως δεν υπάρχει λύση εφόσον όλες οι κυβερνήσεις και όλα τα κόμματα στην βουλή, εκτός του ΚΚΕ, υποστηρίζουν ότι η χώρα πρέπει να μείνει στα μνημόνια και να αποπληρώνει το χρέος. Λύση υπάρχει, εφόσον η χώρα αποφασίσει ότι δεν μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος και προχωρήσει σε στάση πληρωμών και διαγραφή του. Που συνεπάγεται έξοδος από ευρωζώνη, σύγκρουση με ΕΕ και ΔΝΤ και άλλη πολιτική ανάπτυξης με συγκεκριμένο πρόγραμμα που να υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα.

-Πολιτική εξαπάτησης του λαού εφαρμόζει ο ΣΥΡΙΖΑ

Μόνη διέξοδος, η συνολική ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης, τρόικας και ΔΝΤ

Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι, μόλις ψηφιστεί το ασφαλιστικό και ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, το επόμενο βήμα θα είναι η ελάφρυνση του χρέους. Είναι έτσι πραγματικά;

-Όχι, είναι απλώς το «τυράκι» για να πέσουμε στη «φάκα». Δεν μπορεί να υπάρξει ελάφρυνση του χρέους, καθώς δεν το δέχονται οι εταίροι μας. Ειδάλλως, θα το είχαν κάνει ήδη. Θέλουν πρώτα να μας ξεζουμίσουν, να τα πάρουν όλα, να αγοράσουν όλη τη δημόσια περιουσία αντί πινακίου φακής, όπως έγινε με τα αεροδρόμια, και μετά ίσως προχωρήσουν και σε αυτό. Αλλά τότε δε θα έχει κανένα απολύτως νόημα, γιατί η κοινωνική καταστροφή θα έχει ολοκληρωθεί. Η μόνη διέξοδος είναι η συνολική ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τρόικας και ΔΝΤ.

-Και όμως, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ αμέσως μετά τις τελευταίες εκλογές, επιχειρηματολογεί και λέει ότι «ο λαός ήξερε τι ψήφιζε». Ήξερε πραγματικά ο λαός τι ακριβώς θα εφαρμόσει ο ΣΥΡΙΖΑ;

-Αν ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε προεκλογικά ότι «αν εκλεγώ ξανά κυβέρνηση, θα μειώσω τις συντάξεις για να τις σώσω, θα επαναφέρω τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος για τις επικουρικές, θα περικόψω τη δημόσια περίθαλψη, δε θα διορίσω εκπαιδευτικούς και γιατρούς, θα αφήσω τα νοσοκομεία χωρίς φάρμακα και νοσηλευτικό προσωπικό, θα αυξήσω το ωράριο των εκπαιδευτικών όπως έκανε η κυβέρνηση Σαμαρά, δε θα κάνω τίποτα για το 1,5 εκατ. ανέργους, θα ακολουθήσω δηλαδή την ίδια πολιτική των Σαμαρά-Βενιζέλου, γιατί δεν υπάρχει άλλη πολιτική μέσα στο ευρώ και στην ΕΕ», θα έλεγα ότι έχει δίκιο. Δεν είπε τίποτα από αυτά. Αντίθετα εξήγγειλε ένα ανεφάρμοστο παράλληλο πρόγραμμα, για να απαλύνει οποιαδήποτε αδικία υπήρχε στο μνημόνιο. Η πολιτική του είναι μία πολιτική απάτης σε βάρους του λαού. Και γι’ αυτό, νομίζω, έχει αρχίσει να αποδομείται. Αλλά δε φαίνεται να δομείται κάτι άλλο. Και οι ευθύνες της αριστεράς είναι μεγάλες στο σημείο αυτό.

-Άρα, θεωρείτε ότι είναι εφικτό το εργατικό κίνημα να αναγκάσει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να πάρει πίσω το νέο ασφαλιστικό;

-Το ερώτημα αυτό μας απασχολεί όλους. Πράγματι υπάρχει μια απογοήτευση, γιατί μετά από 6 χρόνια λιτότητας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χωρίς σοβαρές αντιστάσεις, φαίνεται να έχει τη δυνατότητα να εφαρμόζει ένα τρίτο μνημόνιο που είναι πιο σκληρό από τα προηγούμενα. Ο λαός έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ μια δεύτερη ευκαιρία, πιστεύοντας ότι μια κυβέρνηση «αριστερή» με κάποια κοινωνική ευαισθησία , μπορεί να απαλύνει τα μέτρα των μνημονίων που εφάρμοσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Καμία κυβέρνηση της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ δε θα μπορούσαν να προτείνουν τέτοιο ασφαλιστικό. Τώρα που αποκαλύπτεται ότι «ο βασιλιάς είναι γυμνός» η αντίδραση θα έρθει. Αλλά, με επικεφαλής στη ΓΣΕΕ τον συνομιλητή της Μέρκελ Παναγόπουλο υπάρχει πρόβλημα. Και οι συνδικαλιστικές ευθύνες είναι μεγάλες. Απαιτούνται μεγάλες ανατροπές.

Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 10/1/2016

http://prin.gr/?p=9286